De levenstrucs van je baby in je buik

Eerst is het moeilijk gerommel van je darmen te onderscheiden van de salto’s van je baby. Maar vanaf ongeveer de zestiendetot twintigste week kan het je niet meer ontgaan, hij is keet aan het schoppen.
Je baby leert veel terwijl hij in je buik zit. Hij groeit niet alleen lichamelijk, in de laatste periode van de zwangerschap zijn ook de hersenen actief. Zijn reactie op de aanraking van je buik wordt gestuurd door zijn hersenen. 
Vanaf de 27ste week van je zwangerschap opent je kleine voor het eerst zijn ogen. Hij ervaart of jij in een lichte of donkere omgeving verblijft. Na 28 weken gaat hij geluiden buiten de baarmoeder interessant vinden. Wanneer je muziek herhaalt, zal de baby bij 37 weken steeds weer op dezelfde manier op die muziek bewegen, herkenning. 
Maar dit is nog niet alles… ook instinctief is het een ware kunstenaar. Van de meest eenvoudige bewegingen tot uiterst vernuftige trucs van het leven. 

Hoe eet je baby in jouw buik?
De placenta
De placenta, ook wel moederkoek genoemd, wordt tijdens de zwangerschap aangemaakt door het embryo in de baarmoeder. De placenta bestaat uit een deel van de moeder (het baarmoederslijmvlies) en een deel van het kind (de trofoblast). Het vormt een scheiding tussen de bloedsomloop van de moeder en de bloedsomloop van de baby. 
Bij de groei van de placenta vermenigvuldigt het aantal bloedvaten zich snel en ook het aantal klieren die voedingsstoffen aanmaken om de baby te voeden. De bloedstromen van de moeder- en kinderkant van de placenta blijven gescheiden door een vlies dat doorlaatbaar is voor sommige stoffen. De placenta en de baby zijn aan elkaar verbonden via de navelstreng, met daarin een navelader en twee navelslagaders.

Voedingsstoffen 
Om voedingsstoffen uit te wisselen via de placenta stoot de trofoblast chorionvlokken af die zich in de baarmoederwand vestigen. Chorionvlokken nemen zuurstof en voeding op uit het baarmoederslijmvlies. Vanaf ongeveer twaalf weken geeft de placenta de baby voeding, zoals water, ijzer, vitamines, koolhydraten, eiwitten, en aminozuren. Dit wordt gebruikt voor groei en ontwikkeling en wordt door de placenta gedoseerd uitgewisseld, zodat het ‘hapje’ voor je kleine perfect in balans is. Voedingsstoffen, maar ook zuurstof en allerlei antistoffen (beschermstoffen tegen bepaalde infecties) gaan via een ader in de navelstreng van de moeder naar het lichaam van de baby. De slagaders in de navelstreng voeren bloed met afvalstoffen van de baby af naar de moeder.

Smaak 
Vanaf twaalf weken zwangerschap kan de kleine in de buik al proeven door de smaakpapillen op zijn tong. Door kleine beetjes vruchtwater die de baby binnenkrijgt, proeft hij de smaken van de voedingsmiddelen die zijn moeder heeft gegeten. Hoe gevarieerder de moeder eet, hoe meer smaken de baby leert kennen. Als de baby het vruchtwater proeft, komt dit door zijn neus weer naar buiten.
Tegen het eind van de zwangerschap werkt de placenta geleidelijk minder. De baby gaat zich langzaam voorbereiden op de geboorte. 

Hoe ademt je baby in jouw buik?
Longetjes
Rond de zevende maand zijn de longen pas volledig ontwikkeld, maar werken doen ze dan nog niet. Hoe ademt de baby dan in je buik? 
De aanleg van ademhalingsorganen begint rond de vierde week van de zwangerschap. Het hoofd ontwikkelt zich met de neusopening en bijholtes. Niet veel later vormen de bogen van de keelholte waaruit de luchtpijp en het strottenhoofd groeien. In week vijf worden uitstulpingen zichtbaar, waaruit zich de longen ontwikkelen.

Zuurstof
Voordat hij wordt geboren, heeft hij zijn longen nog niet functioneel gebruikt. Bij een foetus komt zuurstof niet via de longen maar via de placenta. De moeder zorgt tijdens de zwangerschap via de placenta voor zuurstofrijkbloed. De zuurstof wordt via het bloed naar alle organen getransporteerd. Na de geboorte komt er zuurstof in het lichaam via de longen.
Als de baby nog in de buik zit, zit er een opening in de boezemwand zodat het bloed uit de placenta beter naar de hartkamer van de linker harthelft kan stromen, en vandaaruit zuurstof in het bloed snel naar de rest van het lichaam gepompt kan worden. Kort na de geboorte sluit deze opening zich, de twee boezems worden dan door een wand van elkaar gescheiden.

Oefenen
Normaal ademen in de buik, zoals wij dat met onze longen doen, is onmogelijk voor de baby, vanwege al het vruchtwater. Hij oefent in de baarmoeder al wel een beetje om te ademen. Af en toe doet hij zijn mond open en dicht. Maar als hij dan een slok vruchtwater binnenkrijgt, is de kans groot dat hij de hik krijgt. 

Waarom kan je baby zolang ondersteboven hangen?
Zwaartekracht
Als jij lang op je kop hangt, gebeurt er van alles. De bloeddruk in de vaten van je hoofd neemt toe. Dit komt door de zwaartekracht die werkt op de bloedkolom van je hart naar je hoofd. Je aderen zwellen op en na enige tijd wordt je gezicht roder en dikker. De druk op je hersenen neemt toe en dat is niet fijn.

Gewichtloos
Hoe zit dat dan bij een baby? Waarom kan een baby zolang ondersteboven hangen in de buik van zijn moeder? Als een foetus in de baarmoeder op zijn kop hangt, is dat minder erg. Hij staat minder bloot aan zwaartekracht. Hij drijft in het vruchtwater, waardoor hij bijna gewichtloos is. Het bloed stroomt daardoor vrij gemakkelijk naar alle delen van zijn lichaampje. De afstand tussen het hoofd en zijn hart is bovendien heel klein en hij zit vaak nog ‘opgevouwen’. Daarnaast is de hartslag van de foetus snel. Het hartritme gaat omhoog naarmate de zwangerschap vordert (140 tot 160 slagen per minuut). Dat helpt om het bloed door het hele lichaam te laten stromen. Een baby is al heel sterk! 

Waarom heeft je baby geen gerimpelde huid na zijn geboorte?
Spons
Rimpelvingers en –tenen, dat is een algemeen bekend verschijnsel. Na lang douchen of zwemmen en ook als je lang in bad ligt lijk je zomaar veertig jaar ouder. Je krijgt gerimpelde handen en voeten. Dit komt doordat dode huidcellen (de hoorncellen) als een spons werken. Ze absorberen water, waardoor de opperhuid ‘opzwelt’ of ‘uitzet’. De hoornlaag zit echter stevig vast aan de levende huidlagen daaronder, waardoor de opperhuid rimpelt.

Zwemmen in vruchtwater
Baby’s liggen negen maanden lang in vruchtwater, waarom zijn zij niet helemaal gerimpeld? Een baby in de baarmoeder wordt beschermd door een vettig wit laagje bovenop zijn huid. Dit laagje heet vernix. Vet stoot water af, waardoor het huidje van de baby het water niet opneemt. De huid van de baby wordt hierdoor niet rimpelig. Vlak voordat de baby geboren wordt, laat dat vetlaagje los. Wanneer een baby te vroeg geboren wordt, zit er nog een beetje een vetlaagje op zijn huid. De baby komt niet-gerimpeld op de wereld.